BERNARDS WEEKLY – Over Pavlov, Maslov en Markov
In mijn tomeloze zoektocht naar toegevoegde waarde voor de belegger, is de vraag gerechtvaardigd of je vermogen moet spreiden over regio’s als Europa en Azië, of dat je naar de mondiale sectoren moet kijken voor diversificatie. Uit vele jaren onderzoek in de vorige eeuw, bleek dat het belangrijker was om je vermogen over de werelddelen te spreiden, dan te kiezen voor meer spreiding over sectoren als financiële diensten, oliemaatschappijen en farmacie. Vraag een professionele belegger naar de vermogensallocatie en hij zal als een Pavlovhondje gaan kwijlen en de regionale spreiding favoriseren.
Sinds een jaar of 10 lijkt dit beeld echter te kantelen. Onderzoek, onder andere van de University of Sydney, toont aan dat er inmiddels meer winst te behalen valt door te kijken naar sectoren en minder naar landen of regio’s. Gezien de doorgezette globalisering van de afgelopen jaren, geldt dit vooral voor de ‘Large Caps’ de grote miljardenfirma’s zoals Philips, Heineken, Unilever en Shell. Intuïtief begrijpt iedereen dat de inkomsten van grote organisaties van over de hele wereld komen en dan maakt het niet uit of je beursgenoteerd bent in Amsterdam, New York of Tokio.
